وروستي:

من “چارلی” نِه ام!

نوشتۀ: انجنیر محمد نذیر تنویر، هالند

من “چارلی” نِه ام!

من منافق نِه ام!

من انسان ام، انسان!

من یکی از دو میلیارد انسان ای ام که از توهین پیامبر اش، مستمر در شکنجه ام؛

من فلسطینِ ربوده شده ام!

من سوریه ای در خون خفته ام!

من عراق ای “پارچه پارچه” ام!

من یمن ای بی امن ام!

من سومالی ای از یاد رفته ام!

من سودان ای دو قسمت شده ام!

من مصری بدون “مرسی” ام!

من افریقا ای، مرض کشت شده ام!

بلی! افریقا یکه در انقراض نسل اش است؛

فقر اش را نماد “کمک های بشری” رنگ داده اند؛

و سرقت “ارگان های بدن” اش را، نماد نجات حیات انسان هایش!

پس بدان که من “چارلی” نِه ام!

من افغان ای، در خون خفته ام؛

که از خونم، رفع تشنگی ندارند!

من “دشت لیلی”، نماد “دیموکراسی” ام!

من “قلعه ای جنگی”، نماد “حقوق اسیران” ام!

من “زندان بگرام”، نماد “مطبوعات آزاد” ام!

من “پلچرخی” ام!

من “گوانتانامو” ام!

من “ابو غریب” ام!

نمی دانم چه را زودتر گویم.

آخر من هم یک انسان ام!!!

یک مسلمان ام!

چرا حق نفس کشیدن ندارم؟

چونکه می دانند، نفس ام چیست.

نفس ام چیست؟!!!

نفس ام محمد(ص) است.