آیا می خندید در حالی که باید گریه کنید؟
نباید بیشتر ازین بر خویشتن ظلم روا داشته و خود را فریب داد!
بیایم اگر اسلام را پذیرفته ایم، از “دل و جان” به آن لبیک گفته و خود را از اسارت “حدس و گمان” ها و “شک و تردید” ها برهانیم. از “بازارتیزی” بر اعمال خویش صرف نظر کرده و برای هر عمل خویش، دلایل نا موجه نتراشیم! در صورتیکه خود آگاه ایم و میدانیم که هیچ راهی از برای قناعت خاطر خویش سراغ نداریم، پس چرا خود را بنده ای “هوای نفس” ساخته و به آن گوش فرا داده و تجلی گاه ایمان، یعنی قلب خویش را بسوی تشنج گاه ظلمت می کشانیم؟
چرا باید ایمان به خالق ما، که خالق همه ای هستی ست، مشروط و منوط بر یک سلسله اعوامل باشد؟
اسلام بالاتر از “حدس و گمان” های نفسانی و امورات دنیوی ست!
پس باید حدود بنده گی خویش را درک نموده و در موارد ثواب و عقاب، شرط نگذاریم!
کامیابی ما در خلوص نیت ما از احکام الهی نهفته است، نه بر “حدس و گمان” های “هوای نفس”!
پس بیایم تا ایمان به خالق خویش را حنیف و استوار گردانیم!
آیا حالت کسانی را که از حق رو برتابیدند دیدید؟!{33}
دیدید که با دوری از خالق شان چگونه سنگدل و بخیل شدند!{34}
آیا نزد ایشان علم غیب است و می بینند که سرنوشت شان در روز رستاخیز چگونه خواهد بود؟ {35}
پس ای انسان!
کار تو اقناع پروردگارت نیست که بر هر سخن و عمل ات دلیل بتراشی و سعی بر توجیه آن بداری!
بنده گی کن با اخلاص و حنیف شو!
زیرا خالق ات، گذشته- حال- و آینده ات را می داند و از پنهانکاری و نیات بنده گانش آگاهست! {محمد:26}
بنگر!
بتاریخ بنگر! که مسوولیت، فردی بوده و هیچ کس بردارنده ای بار دیگری نخواهد بود. {38}
ببین به ابراهیم، و بیآموز که چگونه ایمان اش را صیقل داد و چگونه استوار و ثابت قدم ماند!
پس حنیف شو!
که پروردگارت ترا با فطرت حنیف خلق نموده است! {الروم:30} {الاعراف:172}
و بدان که: اسلام تحمل و تحمیل گناهان دیگران را مردود می شمارد!
فراموش مکن! که بهره ات، جز حاصل سعی ات، چیزی دیگری نخواهد بود! {39}
نه تنها درین دنیا؛ {40}
بلکه در آخرت نیز، کاملتر و بیشتر از آن! {41}
پس بخاطر بسپار و بدان که: اگر خواهی و یا نخواهی، برگشت ات بسوی پروردگارت است! {42}
و اوست که می خنداند و می گریاند؛ {43}
و اوست که می میراند و زنده می گرداند! {44}
و اوست که جفت های “نر و ماده” را می آفریند! {45}
پس از همجنس بازی حذر کن که هیچگاهی جفت شده نمی تواند وسازگار به سرشت انسان نیست!
ببین! اوست که فرزندان پسر و دختر را از نطفه می آفریند!
نطفه یکه مربوط تخمه ای مرد می شود!
بلی! این مرد است که مسبب جنسیت است، نه زن!
پس بی جهت و دور از فهم بر زنان خرده مگیر، و ایشان را مورد آزار و اذیت قرار مده!
سعی بر صیقل ایمان ات کن!
بهوش بیا، و مگذار که قرآن از برایت محجور گردد!
باز اش کن و به آن تدبر کن، که وی رحمت است عالمیان را!
او را دوست بدار و به وی عشق بورز و انس گیر؛ که کلام خالق ات بازگشای قفل قلب هاست! {محمد:24}
اوست که می آفریند از نطفه؛ هنگامی که در رحم ریخته می شود! {46}
و اوست که آفرینش دوباره می کند! {47}
و اوست که ثروتمند می کند و فقیر می گرداند! {48}
و اوست، خالق هرآنچه که در نظرتان بزرگ و با عظمت جلوه می دارد! {49}
پس آنها را پرستش مدار و از تاریخ عبرت گیر!
ببین که سرنوشت گذشتگان چه شد!
و هم اوست كه عاديان قديم را هلاك كرد! {50}
و ثمود و دیگر ستمگاران را باقی نگذاشت! {51}
و قبل از همه ای آنها، قوم نوح را نیز هلاک کرد، که ایشان ستمگارتر و سركش‌تر از همه بودند! {52}
… پس آیا “پند پذیری” هست!؟ {قمر:51}
بدان! هرآنچه را که مرتکب شده اند در نامه ی اعمال شان درج است! {قمر:52}
و هر کوچک و بزرگ نوشته شده است! {قمر:53}
ببین به آثار فخرفروشی شان!
اوست که شهر های “سدوم” و “عامورا” را درهم كوبید؛ {53}
و آنها را با بارش سنگریزه ها پوشاند! {54}
اوست که مجازات تعین می دارد و مجازات می نماید!
پس به کدامیک از نعمتهای پروردگار ات شک می‌ورزی؟! {55}
نعمتی که شما را از شر ستمگاران نجات بخشید تا از ارتکاب گناه در امان مانید.
پس بدان که: این هوشدار، مانند هوشدار های قبلی ست! {56}
هوشدار پُر از لطف و مرحمت پروردگار ات، که بندگان اش را آناً به عقوبت نمی کشاند {الکهف:58} و مهلت می دهد!
بلی! اوست که دروازه های ایمان و توبه را باز نگه داشته {الکهف:55} تا امانت اش را (وجود من و تو)، آنچنان که با سرشت پاک تسلیم داده بود؛ دوباره با قلب سلیم {الشعرا:88} تسلیم گردد.
پس آگاه شو، و ببین که: این پیامبر (محمدr)، آخرین هوشدار دهنده است! {56}
و بدان که: قیامت نزدیک شده است! {57}
قیامت یکه: جز Q Y هیچ نیروی پدید آورنده و آشکار کننده ی آن نیست! {58}
پس آیا ازین سخن تعجب می کنید!؟ {59}
بی تفاوت از آن می گزرید؛
و می خندید و گریه نمی کنید!؟ {60}
بدان که: گریه بدون عمل نیز سودی ندارد!
و شما سرگردان و “راه گم” خواهید ماند زیرا: پیوسته در غفلت و هوسرانی بسر می برید. {61}
پس آسان گیر!
از افراط و تفریط حذر کن؛
و بدان که پروردگارت هیچ فردی را تکلیف نمی کند، مگر بر حسب آنچه او را داده است! {طلاق:7}
عجله کن!
بشتاب بسوی رب ات؛ {الذاریات:50}
تا اراده ات را با اراده اش پیوند دهی!
بپذیر!
که وجود ات، در تسلط مطلق اوست!
لبیک گو و نیایش سر ده!
که تاهنوز دَر های توبه باز اند!
پس تسلیم شو و سجده کن! {62}
که او سزاوار سجده است! {انشقاق:2 و 5}
نوت: همچو علایم {15} اشاره به آیات از سوره النجم می باشد.
